Sesiz sedasız olmuyor, bağıra çağıra geliyor aslında, Demans.
Unutkanlık, yakın zamana dair oldukça,
çok geride kalmış anılar bugün gibi ayan beyan anlatılmaya başlanıyor, hiç tanımadığınız insanlar ve hikayeler dinlerken,benimle ne alakası var acaba diye düşündüğünüz an, bilinki anlatan kişi Demans olma yolunda çoktan aday olmuş.
En önemli nokta, dinleyip o insanı yormamak ve anlamak, zor ama konuya dahil olmak, kendinden güzel bir hikaye anlatıp, dikkatini dağıtmak, eğer becerebilirseniz, Demans adayları çok mutlu oluyorlar, sizinle gülüp eğlenebiliyorlar.
Hayatınızda böyle insanlar varsa, yapmamak gereken şeylerden birisi ve en önemlisi onun alışkın olduğu yaşam alanından onu koparmamak, yer değiştirmemek.
Sevdileri sözleri ,şarkıları gün içinde kırk kez duyabilirsiniz, sabırlı olup birlikte söyleyip eşlik edin, çok mutlu oluyorlar.
UNUTMAKMI
Bence değil, unutmuyorlar, ama çoğu yaşanmışlıkları unutmak istiyorlar, unutturun.
Unutmak istemedikleri hikayelerini ise, nasıl mutlu nasıl neşeli gülerek çocuk sevinciyle anlatıyorlar, dinleyin.
İlgisizlik ve sevgisizlik bu dünyayı boğmadan, sevdiklerinize sahip çıkın,
Alanlarını daraltmayın, zaman ayırıp ilgilenin, bir gün o halini bile arayıp bulamadığınızda, keşkeleriniz olmasın.
Beyin hücreleri küçüldükçe, unutkanlıkta çoğalıyor, yemek yemeyi, su içmeyi ,hatta evladını bile unutuyorlar.
UNUTULMAK
Demans hastalarının en üzücü ve hastalığı hızlandırıcı sebeplerinden birisi ise,
” unutulmak”
onlar çoğu şeylerin farkında oluyorlar, ama etrafındakiler onları , zaten hatırlamıyor diye ötelerse, daha hızlı ilerliyor Demans,
çünkü dünya sevgisizlik ve ilgisizlikten öteleştirmekten bu halde,
“Sizi siz yapan hayat suyunuzu veren, canını yolunuza seren “ kim, hiç unutmayın,
Yaşlılık yalnızlık demektir
Doğduğunuzda sizi yalnız bırakmayanları, yalnız kalmakla cezalandırmayın,
“Vicdanınız aynanız ,fedakarlığınız ışığınız olsun”
hayat düşünüldüğü kadar uzun değil, nasılki bizim planımız varsa, hayatında bizimle bir planı olduğunu unutmamak gerek.
